Eg har no kome eit godt stykke i boka ”Dei som arvar jorda” og eg
byrjar å få ulike signal om kva for sjanger som passar denne boka mest. Noko
som falt meg inn veldig tidleg var at denne romanen er ein krimroman. Eg har
enno ikkje funne noko som kan motbevise dette.
Boka kan nok også plasseras innanfor sjangeren action, fordi gjennom
heile boka spiller forfattaren på actionfylte augneblink og nokre hendingar som
gjer at du bare må lesa meir. Samtidig kan dette vera ein avslappande og behageleg
roman som ein kan nyte framfor peisen ein kald laurdagskveld.
Komposisjonen i denne romanen er ganske bra. Ein merkar tydeleg når
romanen byrjar og når den sluttar, sjølv om høgdepunktet ikkje er så tydeleg.
Romanen startar ganske langsamt og spenningen tar seg opp litt utover i boka og
den siste halvdelen av boka får deg til å sitja heilt ytst på stolen mens du
les som ein gal.
Romanen er skrevet i første person og en får gjennom heile boka eit
innblikk i korleis det er for hovudpersonen mens han møtar motstand og
utfordringar frå alle kantar. Tankane hans om dei menneska som står han nærast,
og dei som ikkje er fullt så nær han.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar